Kader Diye Bahsedemem Ölümden

Kader Diye Bahsedemem Ölümden

Bir titreme geliyor içime
Ne fırında odun ne ocakta kömür
Yüreğim öyle bir titriyor ki
Hiç biri ısıtmıyor

Giderken sevdiklerim bir bir
Son yolculuğuna
Taaa şuramdan benim içimden de
Bir şeyler koparıyor

Tek ağaç yanmaz ki
Yalnız başına
Hele bir çıngı sıçrasın da
Sen yanmayı gör ormanda

Az iken az ölüyordum
Çoğaldım çok ölüyorum çok
Keşke tanımasaydım dediklerimin acısı
Yüreğimde ok

Tırnaklarcasına kanatırsa içimi
Her sevdiğimi koparırken benden
“Ölüm adın kalleş olsun!” demek varken
Ben kader diye bahsedemem ölümden

Ahmet Doğan-Ozan Dostcan
24 Kasım 2020, Samsun