En eski yarınlardan çıkıp gelsen şimdi
Şah damarıma sıkışıp kalmış yalnızlığıma
Ağır bir kurşun gibi saplansan
Kalsan kınalı gecelerimde
En yeni dünleri paylaşsak
Gözlerimden aksan / sessizliğe soyunsak
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta