Kader dedim sustum Şiiri - Meryem Keskin

Hani derler ya:
Alışmak sevmekten daha Zor diye:
Vazgeçtiğim sevdam:
Alışkanlığıma, yenik düştü:
Hayatın kuralları:
Ayağıma pranga oldu:
Seni hatırladığım her an:
Kalbime saplanmış, bir hançer oldu:

Esaretim alışkanlığım:
Özlemim sevdam:
Bir yanda sen vardın:
Bir yanda yuvam:
Vazgeçtiğim sen deyildin be sevdam:
Ben, kendimden vazgeçtim:

Alıştım yıllar içinde acı çekmeye:
Küfrü iltifat :
Hakareti şevkat zannetdim:
Zulme boyun büktüm:
Kader dedim ve sustum:

Yüzümle gülmeyi yeterli gördüm:
Gecenin sessizliğinde:
Öyle feryadlar yukseldiki kalbimden:
Rabbimden başka duyan olmadı:
Kapattım gözlerimi, yutkundum ve sustum:

Zamanla güçlendim:
Yada ben öyle zannetdim:
Sevginin yalan olduğuna, inandırdım kendimi:
Yıkılmadım belki ama:
Zamanla taşlaşdı yüreğim:
Aşka inancımı yitirdim:
Çelik'ten bir kafes ördüm kalbime:
Bir daha kimse girmesin:
Yakmasın beni diye:

Zaman içinde:
İnsanlara inanmamayı, güvenmemeyi:
Ogretdim kendime:
Şimdi, sakın yeniden başla :
Demesinler bana:
Alışkanlıklarım, bırakmaz yakamı artık:
Ben bir viraneyim:
Kimse görmez, yüreğimdeki enkazı:

Kahkahalarım kör ediyor insanları:
Güneşe tutulan ayna misali:
Şimdi bende, sevmek küfür:
İltifat hakaret gibi oldu:
Vazgeçtiğim sen deyildin be sevdam:
Ben kendime yenildim:
Sevmekten korkar oldu yüreğim:

Offf gencligim:
Paha biçilemez yıllarımı:
Bir mum alevinin:
İslenmiş gölgesine bıraktım:
O gölgeden çıkarsam:
Yolumu şaşırıp, kaybolmaktan korkarım:
Bir zamanlar heyecandan:
Kalbimi titreten sevdam:
Şimdilerde korkudan titretiyor:

Kırma o çelik kafesimi:
Korumasız bırakma beni:
Yıllar çok şey değiştirdi bizde:
Anlıyorsun beni deyilmi:
Kendimden vazgeçtim ben:
Hiç unutmadım seni:
Sadece, zamanla:
Sensizliğe alıştırdım kendimi:
Kader dedim ve sustum :