Kader Dedim! Şiiri - Kemal Doğanay

Gözlerimden damla damla yaş akar,
Gülmek istesem de gülemiyorum!
Sılada sevdiğim yoluma bakar,
Gelmek istesem de gelemiyorum!

Ataşlara düşsem yanarım sandım
Aklıma geldikçe adını andım
Şahsıma verilen sözlere kandım,
Bilmek istesem de bilemiyorum!

Benliğim kayboldu aradım durdum
Gezdiğim yerlerde hep seni sordum
İsminin üstüne hayaller kurdum,
Bulmak istesem de bulamıyorum!

Varsın uzaklarda ağlasın dursun
Gelip geçenlerden adımı sorsun
Okunu çekince kalbimden vursun,
Sormak istesem de soramıyorum!

KADER DEDİM yıllar yılı ağladım
Eller güldü bense kara bağladım
DOĞANAY’dım nehir oldum çağladım,
Durmak istesem de duramıyorum!