dertleşiyorlardı dostuyla,
yüreğindeki yaralar bir daha tazeleniyordu,
ama acıtmıyordu dost diliyle…
bir sen değilsin dedi arkadaşı,
bir sen değilsin annesi babası olmayan…
anne ve babasını bir trafik kazasında kaybetmişti,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Hüzünlendim okurken...Saygıyla...Nurdan Ünsal
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta