ne garip insan denilen varlık ne karmaşık hayat çizgimiz
bazen fırtınalar kopuyor deli gönlümde bazen gece kadar sessiz
herşeyi yakıp yıkmak geçiyor aklımdan çok zaman birşeyleri değiştirmek
umutsuzluğa düşüyorum karamsarlık kaplıyor ruhumu
bazende şükrediyorum elimdekilere ya olmasalardı diyorum yaşanmışlıklar
güzel gözlerin geliyor aklıma o gülüşün ya görmeseydim diyorum onları bir ömür
ya tutmasaydım o elleri bir daha sana hasret gitseydim
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta