Kader Çanak Şiirleri - Şair Kader Çanak

Yürüdüğüm yollar bana yabancı.
Bu ben değilim,
Sarhoş, başında sevda bulutu.
İçimdeki ruh bana ait değil,
bana ait değil yüzümdeki hüzün.
Bu ses, bu yüz, bu ruh kime ait?

Toprak kokuyor penceremde
Yağmur yağmış perdelerime
Dışarıda ince ince çiseliyor,
Yüreğime damlıyor, aheste aheste
Bir ürperti geliyor bedenime
Korku sarıyor gözlerimi

Sevdiğinizi hatırlamak için kaybetmeyi beklemeyin, kaybetmek bazen iyi olmuyor.
Kaybetmek;
Sandığınız gibi ruhen olmuyor bazen,
Ruhun ölmesine bir süre sonra alışırsınız ama bedenler gömülürse mezara, ne acılar gelir meydana bilemezsiniz.
Kaybetmek zor dostlar, en çokta sevdiklerinizi en savunmasız olduğunuz anda kaybetmek daha zor.
Fazlasıyla bitap düşmüşken gelen bir haberle dahasının da olduğunu öğrenmek zor.

Anladım ki iyi şeyler beklenilen anlarda olmuyor
Zaman geçecek, umdun tükenecek..
Sen her şey bitti diyeceksin
Allah ummadığın anda sana bir güzellik bahşedecek.
Mutluluğun bir kaç dakika sürecek.
Sonrasında o güzellikten daha fazlasını isteyeceksin

Sessiz bir kaldırım taşıydı sevda
Bana ve benim gibilere adanan bir armağan gibiydi
Bilemedik kıymetini sevdamızın
Yorgunuz diyerek sevdiklerimizi yorduk
Onlar da sevdiklerini, Kelebek etkisiydi ya bu

Adın geçiyor bir şiirde,
mısra mısra kokun dağılıyor etrafa,
yıldız gibi parlıyor gözlerin,
kayıyorsun gözümün önünden,
kayboluyorsun, uçsuz bucaksız evrende...
kim bilir hangi kalbi ısıtıyorsun şimdi.

Duvarlar bayım, duvarlar.
Sessizdirler geceleri, ıssızdırlar.
Lakin,
Gündüzleri sözlerinle yankılanırlar.

Çaresiz duvarlar.

Artık umuda gözlerini kapatmış biri olarak bakıyorum penceremden,
Uzaklaşıyorum yavaş yavaş yaşamdan.
Olduğum yer felaketlerin nüksettiği,
Sevginin yer altına gömüldüğü,
Hayatın tüm güzelliklere gardını aldığı,
Uzak diyarlardan bakıyorum, seyrediyorum semayı