Kader Buysa Şiiri - Mesut Öztürk

Dersi cefa, öğretiyor hayatı,
Yoksa vefa, bırakmıyor takatı,
İlk gelen olur akrabanın tokatı,
Kader buysa, seni anlayacağım.

Ankaradan çıktım gurbet yoluna,
Hüznüm dostum oldu, yalnızlığımda,
yakın sandıklarım vurdu sırtıma,
kader buysa bende susmayacağım.

hasretım sılamdan çok uzaklarda,
Yalnızım ağlarım karanlıklarda,
Akrabalar hepsi burnu havada,
kader buysa bende anlatacağım.

Akrabanın anlamı aynı kandan,
Maden hiç sevmezsin beni candan,
Bari mert olup yüzüme konuşsan,
Kader buysa ben saklamayacağım.

Yük olmuşum size şimdi anladım,
İstemediğini neden sakladın?
Boşver sıra bana da gelir yakın.
Kader buysa hiç unutmayacağım.

Ben sana muhtaçken sen ellerdeydin,
Ben aç gezerken sen pikniklerdeydin,
İmdat çağrımda keyiflerdeydin,
kader buysa senden utanacağım.

Eger birgün daha kapını çalarsam,
çaresiz kalıpta birşey sorarsam,
Lokma ekmeğin boğaza alırsam,
kader buysa sana bakmayacağım.