İnsanoğlu ilk doğduğunda ağlar
Zorla ağlatılır, sonra ağlamasın diye
Yıllar ağlayarak geçer gider
Bir ömre sığdırır yaşamı ağlaya güle
Gün gelir kaptırır yüreğini birine
Dost söyletir, el ağlatır derdi dedem
Onun öğütlerini anam anlatırdı bize
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta