Kader Böyle Yaznış Şiiri - Necati Keçeli

Kader böyle yazmış kara yazıyı
Silmek istesem de, silemiyorum
Satırla, bıçakla derdi, sızıyı
Dilmek istesem de, dilemiyorum

Gurbete yolladı ekmeğe, aşa
Çaldırdı başımı taşlardan taşa
Kuru bir selamı bacı, kardaşa
Salmak istesem de, salamıyorum

Sılanın yolunu kapattı dağlar
İçim de kalmadı umuttan bağlar
Uykularda bile düşlerim ağlar
Gülmek istesem de, gülemiyorum

Gündüze, geceme yazılmış çile
Kimse anlatamaz gelse de dile
Çoluk çocuklara bir çorap bile
Almak istesem de, alamıyorum

İçimde kopuyor sessiz fırtına
Uyduruyor beni kendi şartına
Katar, katar derdi vurdu sırtıma
Bölmek istesem de, bölemiyorum

Tazecik ömrümü alıp götürdü
Şu aklımı yiye, yiye bitirdi
Ben çırpındıkça daha da batırdı
Kalmak istesem de, kalamıyorum

Gönül yaralarım ağlar derinden
Serilen yatağım kalkmaz yerinden
Necati'de bıktı bu kaderinden
Ölmek istesem de, ölemiyorum

Necati KEÇELİ
İZMİR 05.09.2014