Mutsuz geçen günlerimde
İnan her gün ağladım
Suç kimde diye bile sormadım
Kaderime bağladım
Sensiz geçen yıllar için
Hergün çentik attım duvara
Saymakla hiç geçmiyor
Kapanmıyor bu yara
Dayanamadım artık
Bak seninle yaşadığım
Kenti terkettim
Gittim başka diyarlara
Sende benim ettiğimi et
Evlen çoluk çocuğa karış
Kader böyle imiş de
Kendini geçmişinle oyala.
12 10 2007 Münevver Şenol
Kayıt Tarihi : 12.10.2007 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kaderde ayrılık varsa önüne geçilmiyor
Sözüm sana değil hatta meclisten dışarı kendi adıma yazayım..
Kader diye ardına saklandığımız, sıkı sıkıya tutunduğumuz, günah ağacığımız; tamamen kendi korkularımız, yaşam standardımız ve yaşamımıza kattığımız renlere karşı sorumluluklarımız...
Hadi biz yine de kader diyelim böylesi daha az can yakıyor daha bir kabullenebilyor insan..
Öpüyorum seni benim ikinci anam::))))))
Gerçekten seven insan başka türlü davranmaz.
Saygılarımla
Buymuş alın yazım' sanırım böyle bir şarkı vardı.
Kaderin önüne geçilmiyor, bazen güldürüyor bazen kahrediyor, bizede çaresiz katlanmak düşüyor
Sevgilerimi gönderiyor bayramını kutluyorum ablacığım
TÜM YORUMLAR (5)