Kader Artık Yeter Şiiri - Hüseyin Salman

Zihnimdeki düşüncelerimi hayale dökmüş yudumluyorum
Sana nasıl ulaşır, nasıl ifade edebilir diye çareler arıyorum
Bir name yazdım sana vereyim diye…
Olmuyor, veremiyor kendi cesaretsizliğime yanıyorum.

Geceler boyu kurduğum hayaller boşa çıkıyor
Her geçen gün kendimi avutmaktan başka neye yarıyor
Bazen kaçamak bakışlarından dolayı, umut doluyor içim…
Ama nafile! Çırpındıkça düşüncelerim uçuruma yuvarlanıyor.

Gece hayallerimde kendime sensiz bir dünya yarattım!
Bu çirkef hayatta düşüne düşüne saçlarımı ağarttım
Bitkin düşmüş gözlerimde çareler ararken bile…
En korkunç düşüncelerimde hep nefsimle savaştım.

Bana ait değilsin bilirim, lakin söz geçiremem kendime
Sana laf söylemek mi, hayır güzelim ne haddime
Haksızlık etme bana ne olur, sen dünya ahret bacım…
Yalanım yok, şu satırlar yeminim olsun Allah indinde.

Anlatamadım ben sana, yinede izah etmede zorlanıyorum
Hiçbir kötü sözüm olmadığı halde yinede horlanıyorum
Sevgi sadece aşk değildir, bunu öğrenmeli ve bilmelisin…
O saplantılarından kurtul, insanlığımdan utanıyorum.

Yüreğimdeki sevgin, damarımdaki kan gibi tertemizdir inan
Gecenin şu geç saatinde nedir acaba beni böyle yazdıran
Kader ne senin nede benim elimde, değişmeyecektir ferman…
İlham kaynağımda bir sırsın, böyle duygularımı coşturan.

Yazarım, yazarım da günboyu bitmez yinede dertlerim
Bu şair bozuntumla, şu yazdığım mısralara gülerim
Değişen hiçbir şey olmaz, yine başa döndüğümde…
Bir müzik senfonisi gibi kendim çalar kendim dinlerim.

Yoktur hayatta bir beklentim, aile mutluluğum bana yeter
Acılarım mazimin derinliklerindedir, hayellerimde gezer
Pembe bulutlara değmesede başım, yaşadığımı yaşadım ben
İnsaf be güzelim, düşüncelerine beni kurban ettiğin yeter.