Eskiden,
Evler tek katlıydı,
Çok nadirdi iki üç katlı,
Şehrin içlerindeydi apartmanlar.
Tekli evlerin olduğu,
Mahallede yaşardı nineyle, dede.
Bir oda, bir sofa,
Sofanın bir tarafı iki sıra raf,
Mutfaklarıydı ora.
Çamaşır leğenleriydi banyoları,
Mahallenin köşe başlarındaydı çeşmeler,
Su taşırdı ordan evine nine.
Allah o gün ne vermişse yer,
Şükrederlerdi.
Odalarının pencere önü,
Tahtadan yapılmış makat,
Üzerinde kilim, iki minder.
Oturur dertleşir sohbet ederlerdi,
Yetiyorlardı birbirlerine.
Sıkılınca dede önde nine arkasında,
Giderlerdi yaşıtlarını ziyarete.
Kapının önünde oynayan,
Çocuklarla paylaşırlardı,
Olduğunda leblebi, renkli şekerlerini.
Yoktu kendi çocukları.
Bir gün, işte o gün,
Değişti ninenin yaşamı,
Dede hastalanmış,
Hakkın rahmetine kavuşmuştu.
Nine çaresiz, üzgün, bitkin,
Yalnız kalmıştı.
Ocağım söndü,
Derdim, Kederim bende kaldı,
Can yoldaşım, hayat arkadaşım,
Gitti der, kuranını okur,
İlahiler söyler ağlardı.
Mahalleye dedenin emanetiydi nine,
Sorardı komşuları ihtiyacın varmı diye,
İncitmeden paylaşırlardı,
Nineyle yiyeceklerini.
O mahzun, çekingen, gururluydu,
Söyleyemezdi aç olduğunu,
Kışın soba yakamadığını,
Evde nefessiz, derdinin,kederinin,
Kendinde kaldığını.
Kendisi gibi yalnız,
Ekmeğini paylaşacağı,
Birlikte nefes alacağı,
Kader arkadaşı çıktı karşısına.
Nine sıkılınca çalar kapıyı,
Girerdi komşuya, oturur,
Uykusu gelince,
Dönerdi evine,bir nefes bile yoktu,
Soğuk evde.
Dedenin o şansı yoktu,
Çat kapı komşuya gidecek,
Çıkarsa kapıya, sorulurdu hatırı,
Kapatınca kapısını kalırdı,
Nefessiz soğuk evde.
Tek başına.
Dedeyle nine evlendiler,
Söylenen komşular olurdu,
Bu yaşta evlenilirmi diye.
Bilmiyorlardı.
Onların karnı doyacak,
Sıcak yuvalarında,
Karşılıklı konuşup dertlerini,
Kederlerini paylaşacaklar.
Dahası evde nefes olacak,
Ocakları tütecek,
Birbirlerinin elleri ayakları olacaklardı.
......Oydu istedikleri sadece o.
Biliyorlardı onlarda,
Can yoldaşları,
İlk sevdikleri değillerdi,
Arıyorlardı onları,
Anıyorlardı rahmetle.
Dedeyle Nine
Kader arkadaşıydılar,
........Birbirlerinin.
Kayıt Tarihi : 10.4.2009 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllar önce mahallemizde yaşardı dedemizle ninemizdi onlar. Dede vefat edince nine evlendi yanlızdılar ikiside. Rahmetle anıyorum ruhları şad olsun mekanları cennet. Eskiden divanlara, sedirlere makat derlerdi bizim oralarda doğallığı bozulmasın diye makat yazdım.Bir gün nineye sormuştum yöremizde hamam kültürü vardı her evde banyo yoktu masumane nine siz nerde yıkanıyorsunuz dediğimde çamaşır leğeninde demişti. Bende uzun olan, ama kısacık ömürlerindeki yaşamlarının bir kısmını değiştirmeden yazmak istedim.
TÜM YORUMLAR (22)