Kader arkadaşı Şiiri - Nur Emiroğlu

Dinle gerçekleri anlatayım arkadaş sana
Hayal,meyal belki bir gün gelirim aklına
Bir gün sende takılırsın sevdanın ağına
Kül olur,duman olur,savrulursun etrafa.

Evet dostum,sevdanın ateşine düştüğün zaman
Göz yaşların pınar olup aktığı o an
Elinde boş kadehler,garson diye bağırdığın da
İçin içine sıhmaz,haykırmaya başlarsın
Seviyorum ulannn varmı itirazı olan..?

Belkide bu satırları okurken güleceksin
Sen nerden biliyorsun diyeceksin
Unutmaki bende bir zamanlar ölümüne sevmiştim
Severken değil,ayrılırken böylesine kederlenmiştim.

Evet arkadaş geldinmi sözüme....
İşte kader arkadaşı olduk seninle
Sen severken içersin mutluluktan
Ben ayrıldım içerim kalbimin acısından
Orhan babanın parcasını dinliyoruz
Nerde boynu bükük bir garip görsen....

İşte bende seni boynu bükük gördüm
Ne derdin var diye sormaya geldim
Demek senin sevdiğini de ele vermişler
Cengiz baba ne söylüyor dinle.
Yarimi ellere gelin etmişler.
Kafa kıyak hafif serseri
Kaybolup gidiyoruz bilinmezlere...

Biz böyle değildik,severken olduk
Kalbimizde bir umut,sevdiklerimizi bekledik
Bir dost eline,sesine hasret kaldık
Sevgimizin uğruna,hayatımızdan olduk..