Kader ağacına çaput bağladım
Fırtına dalından söküp götürdü
Kayboldu dileğim soldu ağladım
İçimden ışığı alıp götürdü...
Denizler delirdi derdim bilir mi?
Kumlar hep savruldu adım kalır mı?
Martılara desem bulup gelir mi?
Umudum yürekten silip götürdü...
Yaşarken bilinmez hallere düştüm
Zay oldu gençliğim hayata küstüm
Fırtına duruldu sanki ben estim
Aklımı beynimden çekip götürdü...
Kayıt Tarihi : 15.4.2015 07:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İstanbul' daki birkaç gün önceki fırtınayı camdan denize doğru bakarak seyrederken...
![Hikmet Işık Cankat](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/15/kader-agaci.jpg)
anlamlar hatıramı silip götürdü.. çok güzel bir şiir elinize sağlık:))
TÜM YORUMLAR (2)