Kader.... Şiiri - Nurdane Diken

Kırmızı gül olsam, saçına sokulsam
Aşk kokusu olsam, yüreğe saçılsam
Pranga vurulsam, pazarda satılsam
Hükm-î ezel geldi, neyleyim ben kader..

Gel! bana çevretme, Allah'ın aşkına
Çekerim hasretlik, vah! benim başıma
Türlü derdim vardır, düşmanın başına
Hükm-î ezel geldi, neyleyim ben kader...

Zâr-ü perişandır, şu ahval-î halim
Hezâran göğsümde, çare bulmaz derdim
Bu cihanda bende, bir zalimi sevdim
Hükm-î ezel geldi, neyleyim ben kader...

Ne işlersem dertli, yüreğim şâd olmaz
Ömür geçer günler tekrarına dönmez
Tabib ilâç verse, derdim çare bulmaz
Hükm-î ezel geldi, neyleyim ben kader...

Severim, aşıka kul köle olurum
El vurmazsan bende bu dertten ölürüm.
Çektiğim çileyi kaderden bilirim
Hükm-î ezel geldi, neyleyim ben kader...

Hükm-î ezel: İlâhi takdir.
Zâr-ü perişan: Ağlayıp, inleyen perişan.
Hezâran: Binlerce.
Ahval: Üzücü durum.