Kader Şiiri - Nergis Karadağ

Bir yol seçtik karanlıktan, adını koyduk kader
Rüzgâr sustu içimizde, bekledi bizi keder

Gözlerimde bir yarım umut, yüreğimde eski bir iz
Ne yapsam dönmüyor geri, vazgeçmiyor kendi biz

Zaman akar sessizce, tutunur dalında gece
Yıldız düşer avuçlara, gölgesi kalır hece

Bir masalın içinde kaybolur insan, olur derin
Anlar ki sonunda her adımda gizlidir yine benim

Dünya döner durmadan, biz sürükleniriz yer yer
Ne yaşarsak yaşayalım, dönüp dolaşıp bulur kader