Oyy DağLar…
Oy dağlar, omuzlarımda kışın karı,
Ben bu gurbetin en vefasız yarasıyım…
Anla; ben, sisin ardında kalmış bir yayla,
Ne kaldıysam, ne unuttuysam orasıyım.
Alnıma yazılan bu kaçakçı yolu,
Her taşında bir ah, her yamacında bir sır…
Ne bir yiğit destanı, ne de ağıt olur,
Bu gönül dediğin, bir kırık kemençeden sızar.
Derin bir uçurumda yankılanan sesim,
Ne bir "gel" var içimde, ne de bir "gitme" fermanı…
Kaderin tokadı, rüzgârın kamçısı olmuş,
Bağrıma vurduğu her çığ, dağların isyanı.
Ay vurur, çığ düşer, bir de gönlüm düşer,
Tutunacak ne bir dalım, ne de bir dumanım kalır…
Yar'a uzanan incecik patikayım ben,
Yine de her adımda, vefasız bir el beni alır.
Oy dağlar, vermez misin bana bir nefes,
Bu yükü taşımaktan yoruldu bu garip ser…
Düşlerde bile affetmiyor beni zaman,
Çünkü bende saklı, toprağa düşen her bir tebessüm ve keder…
Sedat gümüş
20/06/2017
Kayıt Tarihi : 20.10.2025 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!