Bak yine gönlüme hüzün’ü doldu
Aklıma düşünce, bu zalim kader
Gurbete düşeli çok yıllar oldu
Halimi sormuyor,bu zalim kader
Bir kaderim var ki yüzüm gülmedi
Beni de bir insan diye görmedi
Benim, bu kadere aklım ermedi
Derdimi görmüyor,bu zalim kader
Bir zalimi deli gibi severim
Düşer yola gurbet ele giderim
Dönüp bakmaz bende isyan ederim
İsyana doymuyor bu zalim kader
Aşk diye gösterir hep ihaneti
Gül çiçek diyerek diken demeti
Mutluluk yerine verir şiddeti
Hiç mutlu etmiyor bu zalim kader
Ben, hiç istemedim hanı sarayı
Çok çalıştım ama vermez parayı
Azdırır gönülde, kalpte yarayı
Dermanım olmuyor, bu zalim kader
Bak sırtımdan aldı hırkayla abam
Diyar diyar gezdim yok idi babam
Deprem vurdu viran oldu kasabam
Depremi durmuyor, bu zalim kader
Necati KEÇELİ
ADANA
Kayıt Tarihi : 24.10.2005 11:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!