Işığı kendinden menkul, yarı Tanrı ya da güneş
Gözlerinde bir sır saklar, bin aydınlık güne eş.
Gözlerimin kenarlarının kırışıklığına sebep, gül!
Söyle dudakların kaç bahçeye eş değer gül?
Ne zaman yanaklarını öpsem, gökyüzü nesnel,
Kalbimden kalbine akar, önlenemez hızla bir sel,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta