Güneşin altında gölgesiz büyüdük
Yüz üstü uzanırdık derenin kenarına boylu boyuna
Nefesimiz gün kokardı
çatlayan dudaklarımızda gizliydi acılar
Aynamız olmadı hiç
suya düşen silüetimizde tarardık saçlarımızı
çakıl taşlarının arıttığı suyun her yudumundaydı hayat
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kader mevzusu, çok müphem ve pek muğlak bir konudur Eyüb bey. Zira, Resulullah-s.a.v-, Mescid'te kader konusunu tartışan sahabileri görünce onlara kızarak, "ALLAH SİZİ BUNUN İÇİN YARATMADI VE BENİ DE SİZE SİZE BUNUN İÇİN GÖNDERMEDİ! -EV KEMA KAL, Fİ MA KAL-" buyurmuştur.
Hayırlı sınavlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta