Güneşin altında gölgesiz büyüdük
Yüz üstü uzanırdık derenin kenarına boylu boyuna
Nefesimiz gün kokardı
çatlayan dudaklarımızda gizliydi acılar
Aynamız olmadı hiç
suya düşen silüetimizde tarardık saçlarımızı
çakıl taşlarının arıttığı suyun her yudumundaydı hayat
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Kader mevzusu, çok müphem ve pek muğlak bir konudur Eyüb bey. Zira, Resulullah-s.a.v-, Mescid'te kader konusunu tartışan sahabileri görünce onlara kızarak, "ALLAH SİZİ BUNUN İÇİN YARATMADI VE BENİ DE SİZE SİZE BUNUN İÇİN GÖNDERMEDİ! -EV KEMA KAL, Fİ MA KAL-" buyurmuştur.
Hayırlı sınavlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta