Güneşin altında gölgesiz büyüdük
Yüz üstü uzanırdık derenin kenarına boylu boyuna
Nefesimiz gün kokardı
çatlayan dudaklarımızda gizliydi acılar
Aynamız olmadı hiç
suya düşen silüetimizde tarardık saçlarımızı
çakıl taşlarının arıttığı suyun her yudumundaydı hayat
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla