Kader Şiiri - Arif Taner

Çektim gönlümün perdelerini, kapattım tüm ışıkları kimseler görmesin gözlerimden akan yaşlarımı, duymasın kimseler sessiz feryadımı ağlayışımı.
Gönlüm darmadağın kalbim ağır yaralı. Koskoca bir alemde kalabalıklar içinde yalnızım, dostluk arkadaşlık kardeşlikler bitmiş, vefadan bahsetmiyorum, artık sadece susuyorum sessizce, içimde fırtınalar koparken kimseler duymuyor, susuyorum.
Kimseler acımadı kopardılar güllerimi dalından, tek tutunduğum elimde kalan bir dal, kurudu kırıldı kalmadı tutunacak bir dalım, kader böyle yazılmış, imtihan bu ya, ben kaderime yanarım..