Kader Şiiri - Sevda Doğan Karakaş 2

Zalim kader sana nettim neyledim
Eğdim şu boynumu köle eyledim
En sonunda mecnun gibi söyledim
Genç yaşta ömrümü soldurdun kader
Ölmeden namazım kıldırdın kader

Kader ben seninle çıkamam başa
Benzettin gönlümü yaralı kuşa
Dik durdukça alnım değdirdin taşa
Ne zaman tutupta kaldırdın kader
Saçımı başımı yoldurdun kader

Neler geldi başa sineye çektim
Bazen şiir yazdım türküler yaktım
Gizli gizli gözden inciler döktüm
Göze kanlı yaşlar doldurdun kader
Ahvalimi ele bildirdin kader

Tükürdüm bahtımın gülmez yüzüne
İnandın namerdin yalan sözüne
Kulağın vermedin garip sazıma
Ellere türküler çaldırdın kader
Yamalı gönlümü deldirdin kader

Sustum artık bende böyleymiş düzen
En doğruyu bilir bu hakkı yazan
Canımı yakıpta un ufak ezen
Tutup şu yakamdan saldırdın kader
Kör kuyuya atıp daldırdın kader

Vebalim boynuna böyle bilinsin
Ölürsem ansızın hakkım alınsın
Senin de bağrına ateş salınsın
Şiir yüreğimi yıldırdın kader
Bir değil bin defa öldürdün kader

Sevda Doğan Karakaş