Küçüklükden beri çile çekerim
Sordumda dostlara kader dediler
Herkes gibi bende göçer giderim
Sordumda dostlara kader dediler
Ne yazıya ne hadere inandım
Mecnun gibi yurttan yurda dolandım
bütün acıları tatdım alışdım
Sordunda dostlara kader dediler
Bu nasıl kaderki hep beni buldu
Domurcuk güllerim açmadan soldu
Seher yeli esip dalımı kırdı
Sordumda dostlara kader dedıler
Gurbani kızarsın kendi kendine
Dertlerin çogalmış söylersin yine
selamım söyleyin dostlara yine
Sordumda dostlara kader dediler
CELAL IŞILDAK
ÖZÜNDE
Kayıt Tarihi : 16.7.2005 17:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işıldak](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/16/kader-74.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!