Kader Şiiri - Naki Aydoğan

Ben ne inanır ne inan mazım
Konuşur biter inancım
Düşünürüm yeniden başlar inancım
Aklım şarj olur

Ah çileli başım sabrım yoksa
Dua ederim
Aklım susar işime geçer ruhum
Sabrım gücümdür benim

Tanrı tanımaz mıyım?
Ben tanrıları okudum da Allah’a vardım
Kaç tanrı var ben on iki varsayıyorum
Bir masa etrafında on iki sandalye

Düşünceler var sonsuz boşlukta
Yerde gezinir insanlar
İnsanların kökü düşüncelerinde salınır
Ruhları açılır bir hayat

Ben Allah’a inanmam mı?
Ben ilkin inandım sonra bildim baktım
Yaratılışım elimde
Elimde iradem düşündüm ve sevindim

Benim kuyruğum nerede
Düşüncemde sallar dururum fikrimi
Elimde teşbih boncuk boncuk püsküllü
Köpeğim boncuğun kuyruğu tüylü

Nereden nereye geldik bak
Kuyruğumuz yok
Akıl ettik şeytan tüyüyle gıdıklanırız
Ruhumuz gezer

Anamızdan doğduk sevdiğimizin koçağına koşarız
Ben eleştirel baktım hayata
Hayatta bana eleştirildiğimi gösterdi
Yazdığım bir şiir içinde şimdi çaycıyım