Kader Şiiri - Uğur Türkoğlu

Sevdiğim bana oyun oynarlar
Beni tuzaklar İle sınarlar
Beni dertten derde salarlar.
Umudumu elimden alırlar
Bu karanlık bana kader
Yaşamak gün geçtikçe acıtır.
Nasıl düştüm bu derde
Yokluğun her gün işkence.
Sevdiğiyle resim çekinenler
Ailesiyle huzur bulanlar
Arkadaşlar dostlar
Herkes konuşur
Herkes yorum yapar
Ne kadar kolay
İki laf söyle uyut
Bebek gibi uyunmuyor.
İlkim sonum varlığım
Seni seviyorum.