Kader Şiiri - Birol Kasar

Izdırap ızdırap gelen
Tepelerden süzülüp sinsice
Çığ olup düşen tane tane
Kar.
Gözünü kör eden ey aptal
Meğerse bir tutam toz pembe
Hayaller.
Umudunu yeşerten acımasızca
Hicranla yoğrulmuş imkansız aşk
Dökülür salkım salkım hasretinde
Güzellikler.

Kaybolup gittiğinden beridir
Solgundur ruhum
Bitiktir bedenim
Esrarını yitiren gülüşün
Nerededir.
Derininde gizli nasıl bir goncadır
Batıdan doğsa da güneş
Asla açmayacak mı.
Sorsanıza aşıklara
Hangi çicek solmuş gün boyu
Ki sen hep böyle solacak mısın?

Yüreğimi kemiren öyle bir dert
Ki kaçsan da kuytuda bulur seni azabı
Peşini bırakmaz ki gölge gölge izinde
Hani şu kurtulamadığın var ya
Kader.
İçimde ne bir ümit
Olacağa ne bir çare.
Keşke
Keşke olmasaydın hiç bir şeyden
Hiç bir zaman
Haberdar.