Kader Şiiri - Erkam Yılmaz

Hayat ayrı sınar sizi de estirir yellerde,
Bir ağaca çarpıp, düşmemek yalnız elinde,
Kimlerin sevmeye hakkı vardır? Dönüp bıraktıkları belkide,
Ruhlar arasında bir kavga edildi, şu destursuz mevkide.

Aşk idi adın bu haksız kederin,
Süslenmiş sözcükler ve şiirle metinlerin,
Var olduğu dergahtı, öğretisi ne idi?
Aşk, temsilidir gönülde öğrenememezliğin.

Bu yüzden fetih tutkunu padişah gibi coşar gönüller,
Bir aşk tutar, ezilir gönül, geçer gider..

Bazen öyle güçlüdür aşkla keder,
Uçurumdan atlamışca bedenin isyan eder,
Ruhunu kaybedişine ayrı seferler düzenlenir,
Şimdi işte yola devam etmendir kader.