Kader Şiiri - Erdem Gümüş 2

KADER

Ne zaman güneşe yüzümü dönsem arkamda sen varsın
ve ne zaman sırt çevirdiysem şemse
aniden önüme geçtin
simsiyahsın
ben kovaladım sen kaçtın,
kaçtım sen kovaladın
bazan da ayaklarımın altındaydın
çiğnedim aldırmadın
ne yüzsüz misafirisin
zifiri gecelerimin
karanlıkta bile sinsi gizler içinde
hep yanımdasın
ne zaman gideceksin müdavimim
canıma yettin
kim "gölge" vurduysa adını halt etmiş
ismin " kader " olmalıydı
bir eli yağlı öteki karalı

dedim ya "kader"
bir türlü barışık olamadık seninle
ne kadar sürecek kavgamız
hep parçalı bulutlusun yav
tüm yolların labirent,ne çıkmaz loş sokakların var senin
bir de bedel istersin benden
berdel

Sen icra memurumusun kader,
nedir bu ömrümün üstündeki ilkbahar hacizleri
çatkapı
bir ben miyim şikayetcin,
tek ben miyim davacı sanırsın
herkes senden muzdarip
kan kusturuyorsun kızılcık şerbetleri
sofran
Herkesle kavgalısın
asgari ücret gibisin kader kimse senle geçinemiyor
ya ayrılalım
ya da zul duasına çıkalım niyazla
tanrı bizi baştan yaratsın
var mısın?

Yazı tura mı dedin..
artık yemem usta sende tura yok
iki yüzün de yazılı

gel koşulsuz ayrılalım kader
senin için ne farkeder
ha kul figani ha kül figani
beni yakmaya yaktın da
hiç olmazsa felek de arınır kirinden
zavallı
çok çekti maznun elimizden

KUL FİGANİ
AMASYA
20.03.2013