Kapandı kapılar bir bir üstüme
Gülmüyor yüzüme gülmüyor kader
Buz tuttu gönlümün hayal çatısı
Yalnız son şans dedim,vermiyor kader.
El attığım her dal bana küsüyor
Yolumu uğursuz devler kesiyor
Her yönden buz gibi rüzgar esiyor
Bir dalda diyorum, germiyor kader
Umut gözlerimde acı yaş oldu
Yalnızlığım bana arkadaş oldu
Duvarlar ortağım; can sırdaş oldu
Dayanma gücümü sormuyor kader
Ses vermiyor artık,kırıldı keman
Sevda çiçeğimi yok etti zaman
Ben aman dedikçe, dedikçe aman
Yanıyor gül bahçem, görmüyor kader
Sayamadım engelleri nicedir
Gündüzüm yok,bana her gün gecedir
Son bir isteğim var altı hecedir
‘Bir yatak toprağa’ sermiyor kader.
Kayıt Tarihi : 14.6.2005 07:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hadi Önal](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/14/kader-67.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!