Ağlıyordu kader dediğine
O yaşanası dürtüsüyle yaşamın
Doruklarına çıkmaktı oysa ereği kaderin
Tüm inançlara başkaldırmıştı
Islak göz bebeklerinde
Bulutlar parçalanıyordu Harcanmış umutları
Çiçek tozlarının kadersizliğince
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta