Kader Şiiri - Adem Öztürk

Dudaklar okudum nice insandan
Geçmez dediklerim geçti zamandan
Yüreğim kendini avutur sandım
Yalnızlık kamburu düşmez sırtımdan

Bu günüm dünümden eksilen kalan
Gözlerim pınardır içine akan
Konuşsam sesimi biri duyar mı
Ölüp te mezara düşmeden aman

Kafamın üzeri bir mavi tavan
Ayağımın altında koca bir yalan
Sevmeler delilik, gerçek ölümse
Bu kader sınavın, yüreğim dayan