Bir zamanlar bende sevdim
Hayatımı ona verdim
Umut kapılarım dedim
Gönlümce içeri girerim dedim
Seven sevdiği için ne yapmaz ki?
Şirin için, Ferhat misali
Ölürüm ölürüm dedim
Seni candan severim dedim
Ama kaderi ezip geçemedim
Kader bizi bağlamış karşı karşıya
Her bakışımızda birbirimize
Mum gibi eriyoruz
Ateş gibi yanıyoruz
Kurtaran yok mu yarap?
Kurtaran yok mu Allahım?
Hayır hayır boşuna feryat ediyorum!
Çünkü kurtulamayız
Bu erimekten bu yanmaktan
Çünkü kurtaramayız kendimizi
Bu kaderin çemberinden
Bu kaderin zulmünden
Selçuk Noyan Ataseven ++
11.01.1980 Cuma
Kıbrıs / Lafkoşa
Kayıt Tarihi : 25.7.2013 20:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!