Kader Şiiri - Abbas Paksoy

Kader
Kaderim, ben sana bağlıyım.
Sen kara dağsın, ben dağlıyım.
Bülbülsüz güllerin, dalıyım.
Hani nerde, benim güllerim.

Kader, beni, böyle neyledin.
Söyle, niçin yolumu bağladın.
Beni koyup, sende çağladın.
Yeter artık, ağlatma beni.

Sen bana, derdi çokça verdin.
Gözyaşlarımı, sende gördün.
Sen bana, gizli pusu kurdun.
Benimle derdin, neydi kader.

Paksoy’umun, yoluna çıktın.
Bütün, ümitlerimi yıktın.
Sonunda, hayatımı yaktın.
Neyleyim seni, söyle kader.