Kader Şiiri - Nuh Comba

Şu yalancı dünyanın kahrını tek başıma
Çeke çeke usandım bitsin artık bu keder.
Bir ferman kurşun gibi saplanıyor döşüme
Diyecek bir sözüm yok demek ki buymuş kader

Ömrümün baharında düşe kalka yoruldum
Hicranla geçti günler acılarla duruldum
Dost bildiğim namerdin silahıyla vuruldum
Kahpelerin hançeri sanki gölgemi güder

Yarım asır geçti de inan bir gün görmedim
Her gün, el bayram eder ben huzura ermedim
Biraz neşeyle gülüp biran sefa sürmedim
Nedir benim çektiğim bundan ötesi heder

Havalar soğudukça kederlidir günlerim
Hangi şarkıyı açsam hep hüzünle dinlerim
Biran bırakmaz beni çöker deli cinlerim
Hicran dolar gönlüme artık hep böyle gider

Kaderim böyle ise çekilecek bu çile
Yârden gelen zehiri sormadan içtim bile
Bu amansız derdime lokman hekim nafile
Servetim gözyaşımdır toplasam kaç pul eder

Nuh Comba