Kader Şiiri - Mehmet Özparlar

Geçti gitti yıllar yapayalnız sensiz,
Ağlarım kaderime her akşam sessiz,sessiz,
Gözlerim hasretle hep seni arar,
Neden böyle oldu hayırsız yalancı yar,
Kader deyip,acılarımla bıraktın beni.

Sustum,hep sustum bu güne kadar,
Sen varken sensizliğime kader dedim,
Yalnızlığıma kaderime küstüm,
Kader dedim,yazım böyleymiş dedim,
Ah ulan ah...böyle kaderin içine diyesim geliyor..

Tüm kapıları kapatmak gerekir senin gibi hayırsıza,
Düşlerimden kovmalıyım hiç düşünmeden seni,
Karanlığa hapsetmeliyim acılarla geçen dünü,
Resimlerini söküp atmalıyım yorgun hayalimden,
Gözümün önünden geçen tüm kareleri silmeliyim zihnimden.

Yeni sayfalar açmalıyım yeni bir birlikteliğe,
Yeni hikayemi oluşturacak yeni sayfalar,
Eskiye bir sünger çekmeliyim sana rağmen,
Seninle geçen her saniyemi fırlatıp atmalıyım,
Ve yepyeni bir çizgiye doğru sensiz koşmalıyım.

Yeni umutlar,yeni sevgiler,
Yorgun kalbime anlatmalıyım,eskiye dönüşün bittiğini,
Kader deyip de kendimi yakmaktansa,
Geçmişi ve senle geçen günlerimi,
Bir çırpıda hepsini yakıp kurtulmalıyım kötü kaderden.