.Kader Şiiri - Rıza Akbulut

Her dem Allah'a çağırırım şiirlerimde.
Fakat bu şiiri sana okutan güç “Kimde? ”
Ben, herkes gibi kendi kaderimi yaşarım.
Ve de takdir edilen kulvarımda koşarım.
Ben yazamam senin ezeldeki kaderini.
Ben, ne kendimi kurtarabilirim, ne seni…

Sen, “Galu Bela'dan beri Allah'ın kuluydun,
Melekler gibi zikreden bir Ademoğluydun.
O Allah'tır ki karşılıksız nimetler veren,
Allah'ın en büyük nimetini incelesen,
O'nun cenneti olan iman çıkar karşına.
Bulabilir misin sen Allah'ı tek başına?

Bu dünyaya gelmek de bildiğin gibi değil,
Bu dünyada ölmek de bildiğin gibi değil.
Ve dönüşümüz muhakkak Allah'a biliriz.
Yani nereden geldiysek orda diriliriz.
İşte, orada yazılmıştır senin kaderin.
Düşün ki, ben, ben değilim; sen de sen değilsin.
Hiçbir şey yok ki yörüngesinde çevrilmesin.
Sen ki ister istemez Allah'ın emrindesin.

Arıya “Bal yap” diyen içgüdü nerden gelir?
Madene potansiyel işgücü nerden gelir?
Canlı ve cansız her şey Allah'ın emrindedir.
Kalbe iman emri veren sözcü nerden gelir?

Sen Allah'tan gelen emri değiştiremezsin,
Tedbir de alsan, takdiri değiştiremezsin.
Kader anında verilir bu kader deftrerin.
Sen ki yazılan kaderi değiştiremezsin.