Kader Şiiri - Murat Yakut

Bir gonca sevdim yarım açılmış
Bir kere koklamadan soldurma kader
Gururumla suladım açılsın diye
Gül edip deremeden öldürme kader

Yaprakları kurumuş onurumla yeşerttim
Güz edip rüzgarınla döktürme kader
Hep battı dikenleri sevdim affettim
Kahrettirip kökünden söktürme kader

Yıllar önce dikmiştim ben o gülü kalbime
Gülüm dedim bulunca namus ettim kendime
Muradımdan bezdirdi dert ekledi derdime
Ben muradım almadan soldurma kader

Benim yalnız dünyam sevdiğimle dönüyor
Acımadan halime durdurma kader
Hiç gülmeyen gözlerim tek onunla gülüyor
Ağlatıpta bu canı öldürme kader

İNSANOĞLU KADERİNİ KENDİ ÇİZERMİŞ
SIKIŞINCA KADER DİYE İSYAN EDERMİŞ
SEVSEDE SEVİLSEDE BİRGÜN DÜNYADAN
GÜNAHIYLA SEVABIYLA YALNIZ GİDERMİŞ