Beyazdır ölüm dudaklarına siyah konduğunda
Papatyalar örtüsü olur üstünün yapraklarında seviyorum yaza yaza
Ardından ağlayan gözler bırakırsın denizlerden tuzludur kalanlar
Güneş batar,tanrı başucunda doğar soğuk teninde
Dillerden son vedalar kaçar sana doğru duyamasan da
Ödülün kocaman bir elvedadır o koca yaşamdan sonra
Oysa ne umutla gelmiştin dünyaya mutlu olacaktan herkesten fazla, en güzeliyle yaşlanacaktın mahallede körebe oynadığın kızların
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta