Kader Şiiri - Şafak Erdem

Varlığın yetiyor ayakta durmama
Nefes alışın bir bahar bana
Seninle tadıyorum tüm güzellikleri
Sen yokken hayat cehennem bana
Yokluğunla büyütüyorum sevgimi
Uyku tutmuyor gözlerimi
Ne olur bırakma ellerimi
Hep yanımda kal sarıl bana
Yokluğunu hissettirme yaralı kalbime
Sen yanımda olunca siliniyor tüm dertlerim
Sarılmanı istiyorum bana deliler gibi
O tatlı yüzüne bakmak istiyorum doyasıya
Benim olmanı istiyorum sonsuza dek...
Çünkü tat vermiyor sensiz hayat bana
Bıktım artık sensizlikle savaşmaktan
Dayanamam artık sensizliğe
Tutsak ettin rüyalarımı
Bir saniyem bile sensiz geçmiyor
Dön demeye yüzüm yok artık
Kendimi sorguluyorum sensiz gecelerde
Gözyaşlarımın nedenini soruyorum kendime
Ama yanıtlayamıyorum çaresizliğimi
Soğuk ve sessiz bir gece de kaybettim ben seni
Ve bu gecelerden birinde herşey son bulacak
Ya bitecek tüm dertler
Ya da bitecek tüm hayaller...
Ne de olsa
Sevmek kadar ölmekte kader! ! !