Kader Şiiri - Doğan İncel

Ta beşikten aldın beni peşine.
Sen önümde ben ardında peş peşe.
Gençligimde saldın pembe düşlere.
Gezdirdin ellerden ellerde kader...

Şu başımda ne tufanlar estirdin
Biraz gülümsesem dişin gösterdin.
Hep az verdin çogu benden istedin.
Üzdürdün ellerden ellerde kader...

Neden ise dost olmadık seninle.
Çözemedim derdin neyse benimle.
Sonunda gönderdin gurbet eline.
Gezdirdin ellerden ellerde kader...

Bela verdin al bu sana yar diye.
Ateş koydun yüregime kar diye.
Bir başıma dünya sana dar diye.
Ezdirdin ellerden ellerde kader...

Onca emeklerim savurdun yele.
Ben dürüst oldukca sen ettin hile.
Baglayıp gönlümü bir mavi güle.
Gezdirdin dillerden dillerde kader.

Muhtaç ettin çökelege sogana.
Boşalttın arımı döndüm kovana.
Bunca derdi gamı sarıp bagrıma.
Bezdirdin ellerden ellerde kader...

Sonunda bıktırdın Doğanı candan.
İsyan edem desem tutan yakamdan.
Sırtıma hançeri vurup arkamdan.
Üzdürdün ellerden ellerde kader...
Kadeeeer ah kader.
Kader insanada böylemi eder.
Doğan İNCEL.20-04-2010.SUNGURLU