Bağlıyor yollarımı incecik teli,
Uzanıyor düşmana o narin eli,
Esiyor saçlarıma ayazı yeli,
Çöküyor dağlarıma karanlık kader.
Başımda sevdası derdiyle yanar,
Yıktırır koluma büyüktür çınar,
Derbeder yüreğim durmadan anar,
Parçalıyor zihnimi vefasız kader.
Güldürüyor cihana gururu kırar,
Kışkırtıyor alemi çevremi sarar,
Kullanıyor gençliği ömrümü çalar,
Düşünmeden yaralar vicdansız kader.
Düzdürür çizgileri kuklada eder,
Taşıtır taşlarını belini büker,
Yollatır gurbete biriktir keder,
Adı masum olsada,kahbesin kader!
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 08:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlığı ayarsız ve sınırsız yaşadığım bir günde,dünya denen şu varlığın içinde kayboluşumu,kahroluşumu ve çıkmazlardan çıkmazlara koşuşturuşumu anlatıyor bu eser...
![Ali İhsan Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/28/kader-393.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)