Kader Şiiri - Satılmış Turgay Karabacak

Kaderim kollarına almış
Savurdukça savurursun
Çöllere de bırakmış
Süründürüp durdurursun

Yanaklar al gözler ela
Özlerim hergün sıla
Bir suya girdim çıkamam
Çırpındırıp durdurursun

Saçların ipektir sanki
Gözlerinden bir kıvılcım
Çıkmış yakar inan ki
Tutuşturdukça tutuşturursun

Bu gönül kan ağlıyor
Yüreğimde pek yanıyor
Kalbim de kırık acıyor
Ağlatıp durdurursun

Gerçek sevgi bu olamaz
Akan sular bir anda kuruyamaz
Aşkın temeli böyle kurulamaz
Sızlandırıp durdurursun

İpek mendil beyazdır gömlek
Aşkımızı sebepsiz silmek
Çare var mı ki ölmek
bekletip durdurursun

Derdim büyüktür içim bomboş
Değilim inan ben sarhoş
Allah’ım ne olur yardıma koş
El açtım yalvarırım artık gülsün kader