Bir çocuktum henüz ayaklarım çıplak
Dolaştım köy meydanını korkak korkak
Sonra oturup ağladım hıçkırarak
O garibi sorarsnız benim ben
Vücudum bir kemik bir et, bir deri
Bazen açlık bana öptürür yeri
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Kaleminiz tükenmesin üstadım harika bir şiir.Saygılarımla
Nezih bir dil, mükemmel bir anlatım.
Severek ve içime sindirerek okudum. Tebrikler sevgili dost...
Tam Puan + Ant.
Selam ve sevgilerimle....
Nafi Çelik
Ahmet bey; Allah kimseyi garip ve muhtaç etmesin, Hayatınızın resmini tasvirleyerek ortaya çıkartmış olduğunuz şiiriniz anlamlı ve çok güzel.Kutlarım kardeşim.Günümüzde sizin yaşadıklarınızı yaşamayan yok mu? Elbetteki var.İşte sosyal devlet dedğimiz olgu burda ortaya çıkıyor.Maslesef ülkemizde fakirlik ve çaresizlikten sizin gibi mücadeleyle çıkan çok az.Yuvanda mutluluk diliyor, ömür boyu dertten, tasadan uzak bir yaşam diliyorum kardeşim.Hüseyin Salman
Annesizliğin ve fakirliğin en güzel anlatıldığı bir şiir. Ne mutluki size sizin çektiğiniz sıkıntıları yokluğu çocuklarınıza çektirmemişsiniz. Ailen seninle ne kadar övünse azdır.Eğer bütün bu yokluğu yaşayan bir insan doktor, öğretmen, subay evlatlar yetiştirebiliyorsa. Türkiyenin ekonomisi neden düzelmiyor onu hala anlamış değilim. Bana bu yorumu şiirin sayesinde yazma fırsatı verdiğin içinde sana teşekkür ederim. Saygılarımla...
şiir olarak kutluyorum ama hayat hikayenizde hüzün vericiymiş gerci benimkide farklı sayılmazya :(( şiiir açısından tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta