Kader Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Kader

Kader ayrılık yazmış bizim sayfamıza
Oysa bilememiş,
Düşünememiş seni ne kadar sevdiğimi...

Hani her gün yeniden,
Yeniden sevecektim seni,
Daha sıkı sarılacaktım sana…

Her gece sabah olmayacaktı kollarında,
Hani ömrümü geçirecektim koynunda...

Hani gözlerini görecektim gözlerimde,
Hani gülümseyişin eksik olmayacaktı,
O güzel yüzünde…

Hani arzularımız yanacaktı,
Aydınlatacaktı geceyi,
Hani seviştiğimizde şimşekler çakacak,
Tenimizin ateşini,
Güneş kıskanacak,
Gökyüzü ağlayacaktı mutluluktan aşkımıza...

Hani her gün yollarımı bekleyecektin,
Her akşam üzeri elimden güllerini koklayacaktın,
Her akşam dansını benimle edecektin,
Sıcağınla saracak,
Bedeninle eritecektin,
Hani her sabah öperek uyandıracaktın...

Gece seninle başlayacak,
Hani günler seninle aydınlanacak,
Sanki seni hiç yaşamamışım gibi,
Sevişmelerimiz sabaha varacaktı,
Hani düşlerimizde bile aşkımız yaşayacaktı...

Hadi söylesene kadere,
Neden ayrılık yazmış bizim sayfamıza…
Daha kaç kere sığacak böyle bir aşk
Gönül defterine.
Kader bile anlayamamış sensiz,
Öksüz çocuk gibi kaldığımı…

Oysa ben,
Söylemiştim kadere,
Bulutlar saklıydı.
Göz bebeklerimin arkasında.
Şimşekler çakıyordu,
Gökler gürlüyordu beynimde…

Hüzün içimdeydi,
Hasret pınarı gibiydi bulutlar...
Boşaldı dayanamadı sensizliğe,
Yağmur oldu, sel oldu,
Çağladı içimde...

Ağlayan yüreğimdi inan,
Yüreğime eşlik eden gözlerim.
Sen gidiyordun
Farkında bile değildin…

Varlığında gülen gözlerim,
Yokluğunda kan ağlıyordu,
Sen gittin,
Gittin ama arkanda yüreğiyle ağlayan,
Gözleri kanayan
Bir çocuk bıraktın…

Unutma bir gün pişman olacaksın
Ama geri dönüşü yok bu yolun,
Çünkü ‘’Kader diyemezsin,
Sen kendin ettin’’….