Kader Şiiri - Sinan Oğuzhan

KADER

Savruldu kaderin elinden
Kara toprağa doğru
Yanık tenli buğday
Düştü yüz üstü
Ne olduğunu anlamadan
Kara toprak kucakladı
Sardı sarmaladı, sakladı
Kar yağdı, peşinden dolu
Cemreler indi peş peşe
Vakit tamamdı artık
Çıkardı başını hafifçe
Toprağın yüzüne
28 Mayıstı takvimler
Nur güneşi gördü aniden
İçi yandı birden
Yüzünü çevirdi güneşe
Bakıyordu neşe içinde
Pişiyordu nur içinde

Yağmur yedi, rüzgâr yedi
Biri bin olmuştu tepesinde
Kızarmıştı iyiden iyiye
Bir garipti yeşiller içinde
Ama vakurdu o yine
Nuru vuruyordu yüreğine
Razıydı nursuzsa ölüme

Bir gün bir çelik parladı
Havada idi ecelin eli
Kavis çizdi havada
Ne oldu anlayamadı
Gövdesi devrildi yana
Bir daha bakamadı nura
Sürüldü savruldu havada
Birken kavuştu bin cana
Her gün doğan nuru için
Savruldu dört bir yana.

04.04.2002 -22:48
Braunschweig - ALMANYA