Kader ne yüze güldü, ne de bir şad eyledi
Ne koydu sefa görüm, ne beni yad eyledi
Bu mihnetlerden gönlüm felekten dad eyledi
Yıkılsın böyle kader, günüm ne hale düştü
Kader ilişti bana yoluma tuzak kurdu
Benle yar arasında bir engel olup durdu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
