Kader Şiiri - Ahmet Özdemir

Kadersin sen, bahtsın, alın yazısın,
Sunduğun hep beter olmasa gerek.
Umudun umutsuz, bitmez nazısın;
Hayat yalnız keder olmasa gerek.

Kadersen, erklerin hepsi senindir.
Öyleyse bendeki acıyı dindir.
Karanlık dünyama bir ışık indir,
Aydınlıklar biter olmasa gerek.

Yoksullarda deneme bütün gücünü,
Kimsesizin de al bir gün öcünü,
Bırakarak darda, çekip göçünü;
Buralardan gider olmasa gerek.

Sevgi kumarında atıp geleyi,
İnsafsızca yapma bin bir hileyi.
İnsanlara özgü bütün çileyi;
Garibanlar çeker olmasa gerek.

Kuşkum yok, seni de yazan biri var.
O’nun bir günahı, bir eciri var.
Canlıda, cansızda “ol! ” emiri var.
Bağışında yeter olmasa gerek.