Kader Şiiri - Ozan Yayla

Ne sevdirdin, yüzümüzü güldürdün,
Ne felekle kozumuzu böldürdün,
Ne ağrımız, sızımızı bildirdin,
Nerden çıktın, hiç hesapta yoktun sen...

Ne bağ verdin, ne de bostan ektirdin,
Ne sinek'oynattın, nede sektirdin,
Çile koymadın, Dünya'da çektirdin,
Bizi türlü, türlü hala soktun sen...

Şah ettin elleri vezir, dük ettin,
Getirdin her derdi, bize yük ettin,
Özümüzü, ömrümüzü tükettin,
Tez kocattın, belimizi büktün sen...

Ne doyası yedirdin, ne içirdin,
Ne yolda yürüttün, ne de uçurdun,
Acımadın, avurdumuz göçürdün,
Diş komadın ağzımızda, döktün sen...

Ozan YAYLA derki; tuttun yatırdın,
Kış oldun da, bağrımıza oturdun,
Uçurumun kenarına getirdin,
En sonunda ensemize çöktün sen...